назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сюсюканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сюсю́канне мн. сюсю́канні |
Родны каго? чаго? |
сюсю́кання мн. сюсю́канняў |
Давальны каму? чаму? |
сюсю́канню мн. сюсю́канням |
Вінавальны каго? што? |
сюсю́канне мн. сюсю́канні |
Творны кім? чым? |
сюсю́каннем мн. сюсю́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
сюсю́канні мн. сюсю́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Навука вочы адчыняе.
— Любы, ідзі павячэрай. Ежа на стале.
— Дык пакладзі на талерку.
siusiukannie — беларуская лацінка
Слова сюсюканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сюсюканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сябар + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сюрык (5)
(10) улюлю́канне ‹
› сю́сі (4)
(11) цюлюлю́канне ‹
› сю́січкі (7)
(7) сю́канне ‹
› сюсю́кацца (9)
(7) цю́канне ‹
› сюсю́каць (8)
(9) мацюка́нне ‹
› сю́сяць (6)
(6) я́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.