STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цюлюлюканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
цюлюлю́канне мн. цюлюлю́канні |
| Родны каго? чаго? |
цюлюлю́кання мн. цюлюлю́канняў |
| Давальны каму? чаму? |
цюлюлю́канню мн. цюлюлю́канням |
| Вінавальны каго? што? |
цюлюлю́канне мн. цюлюлю́канні |
| Творны кім? чым? |
цюлюлю́каннем мн. цюлюлю́каннямі |
| Месны у кім? у чым? |
цюлюлю́канні мн. цюлюлю́каннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець
— Чаму вы ніколі не хварэеце?
— А я не нервуюся.
— І вы так многа працуеце, як вы расслабляецеся?
— А я не напружваюся.
ciuliuliukannie — беларуская лацінка
Слова цюлюлюканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цюлюлюканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цюмканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цюльпанападо́бны (15)
(9) зюзю́канне ‹
› цюльпа́нны (9)
(7) лю́канне ‹
› цюльпа́нчык (10)
(10) улюлю́канне ‹
› цюлюлю́каць (10)
(7) сю́канне ‹
› цюме́нскі (8)
(9) сюсю́канне ‹
› Цюме́нь (6)
(7) цю́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.