назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова сюканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сю́канне мн. сю́канні |
Родны каго? чаго? |
сю́кання мн. сю́канняў |
Давальны каму? чаму? |
сю́канню мн. сю́канням |
Вінавальны каго? што? |
сю́канне мн. сю́канні |
Творны кім? чым? |
сю́каннем мн. сю́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
сю́канні мн. сю́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Умей сказаць — умей змаўчаць.
Памятаеш, як не спаў да раніцы, з цікавасцю перапісваючыся з кімсьці? Дзе цяпер усе гэтыя людзі? Лепей бы ты спаў.
siukannie — беларуская лацінка
Слова сюканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сюканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сюр + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сюзерэ́нны (9)
(7) лю́канне ‹
› сюі́та (5)
(10) улюлю́канне ‹
› сюі́тны (6)
(11) цюлюлю́канне ‹
› сю́кацца (7)
(9) сюсю́канне ‹
› сю́каць (6)
(7) цю́канне ‹
› сю́р (3)
(9) мацюка́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.