STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сячонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сячо́нка мн. сячо́нкі |
| Родны каго? чаго? |
сячо́нкі мн. сячо́нак, сячо́нкаў |
| Давальны каму? чаму? |
сячо́нцы мн. сячо́нкам |
| Вінавальны каго? што? |
сячо́нку мн. сячо́нкі |
| Творны кім? чым? |
сячо́нкай, сячо́нкаю мн. сячо́нкамі |
| Месны у кім? у чым? |
сячо́нцы мн. сячо́нках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.
— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.
siačonka — беларуская лацінка
Слова сячонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сячонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сячэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сяўру́га (7)
(11) нехрышчо́нка ‹
› сяўру́жына (9)
(8) пяшчо́нка ‹
› сячка́рня (8)
(7) пячо́нка ‹
› сячы́ (4)
(7) машо́нка ‹
› сячы́ся (6)
(10) распашо́нка ‹
› сячэ́нне (7)
(7) кішо́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
