Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

тлумачальнік, -а, мужчынскі род
Той, хто займаецца тлумачэннем, трактоўкай чаго-н. А гэтыя старыя, аздобленыя сівізною, маршчынамі .. дзяды .. да душы падабаліся Лабановічу .. Гэта былі самавукі — аграномы, тлумачальнікі розных прыгод жыцця. ← Якуб Колас. [Раман Карпавіч:] — Піша-піша чалавек і раптам бачыць: не туды яго штурхнулі, не тое яму параілі, ды і наогул — які к чорту ён вучоны! Кампілятар, у лепшым выпадку — здольны тлумачальнік чужых думак... ← Іван Шамякін.

❌

тлумачальнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова тлумачальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	тлумача́льнік мн. тлумача́льнікі
Родны каго? чаго?	тлумача́льніка мн. тлумача́льнікаў
Давальны каму? чаму?	тлумача́льніку мн. тлумача́льнікам
Вінавальны каго? што?	тлумача́льніка мн. тлумача́льнікаў
Творны кім? чым?	тлумача́льнікам мн. тлумача́льнікамі
Месны у кім? у чым?	тлумача́льніку мн. тлумача́льніках
Клічная форма	— мн. —

28 гадоў.
Дзіцячыя спадзяванні: уласны дом, машына, кватэра, муж, двое дзяцей, бацькі на маім забеспячэнні.
Рэчаіснасць: купіла прыкалдэсны ражок для абутку.

Слова тлумачальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік тлумачальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

тлумачальнік

Навігатар

Мемчыкі