ў
і
трашчо́тка — назоўнік трашчэ́нне — назоўнік
канцэпт

трашчотка

гэта
— прыстасаванне

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова трашчотка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
трашчо́тка

мн.  трашчо́ткі
Родны
каго? чаго?
трашчо́ткі

мн.  трашчо́так
Давальны
каму? чаму?
трашчо́тцы

мн.  трашчо́ткам
Вінавальны
каго? што?
трашчо́тку

мн.  трашчо́ткі
Творны
кім? чым?
трашчо́ткай, трашчо́ткаю

мн.  трашчо́ткамі
Месны
у кім? у чым?
трашчо́тцы

мн.  трашчо́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

Гаспадыні на заметку. Папрасіць прабачэння ў гасцей за тое, што ў хаце не прыбрана, куды лягчэй, чым прыбрацца.


traščotka — беларуская лацінка

Слова трашчотка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік трашчотка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове трашчэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


трашча́нне (9)

(7) чачо́тка

трашча́ць (8)

(7) чачо́тка

трашчо́тачны (11)

(6) шчо́тка

трашчэ́нне (9)

(13) электрашчо́тка

трашчэ́ць (8)

(10) аўташчо́тка

траю́радны (9)

(8) ляшчо́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

любіш дранікі — любі і драць