STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тумар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ту́мар мн. ту́мары |
| Родны каго? чаго? |
ту́мара мн. ту́мараў |
| Давальны каму? чаму? |
ту́мару мн. ту́марам |
| Вінавальны каго? што? |
ту́мара мн. ту́мараў |
| Творны кім? чым? |
ту́марам мн. ту́марамі |
| Месны у кім? у чым? |
ту́мару мн. ту́марах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
гандэ́лак — закусачная
Этымалагічны слоўнік беларускай мовыНе важна, колькі пражыў — важна ЯК.
tumar — беларуская лацінка
Слова тумар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тумар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тумарка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тума́нны (7)
(8) сінкумар ‹
› тумано́вы (8)
(5) ну́мар ‹
› тумано́граф (10)
(10) дзяржну́мар ‹
› ту́марка (7)
(7) карчма́р ‹
› ту́марнік (8)
(6) кашма́р ‹
› ту́мба (5)
(5) дыма́р ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ой, ну што ты дакалупваешся, ШІ не дасканалы, малпа таксама не адразу чалавекам стала.