ў
і
узвінці́ць — дзеяслоў узві́нчаны — прыметнік
канцэпт

узвінчанасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова узвінчанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
узві́нчанасць

мн.  узві́нчанасці
Родны
каго? чаго?
узві́нчанасці

мн.  узві́нчанасцяў, узві́нчанасцей
Давальны
каму? чаму?
узві́нчанасці

мн.  узві́нчанасцям
Вінавальны
каго? што?
узві́нчанасць

мн.  узві́нчанасці
Творны
кім? чым?
узві́нчанасцю

мн.  узві́нчанасцямі
Месны
у кім? у чым?
узві́нчанасці

мн.  узві́нчанасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе чарка, там і сварка.


— Ты малака купіў?
— Не, не піў.
— Не разумею. Што ты не піў?
— Малакаку.


uzvinčanasć — беларуская лацінка

Слова узвінчанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік узвінчанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове узвінчванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


узві́жанскі (10)

(13) размя́кчанасць

узвінці́цца (10)

(12) вы́танчанасць

узвінці́ць (9)

(13) разві́нчанасць

узві́нчаны (9)

(14) недако́нчанасць

узві́нчаны (9)

(12) зако́нчанасць

узві́нчаны (9)

(14) незако́нчанасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нашто плюшавы мішка