назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова узвінчанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
узві́нчанасць мн. узві́нчанасці |
Родны каго? чаго? |
узві́нчанасці мн. узві́нчанасцяў, узві́нчанасцей |
Давальны каму? чаму? |
узві́нчанасці мн. узві́нчанасцям |
Вінавальны каго? што? |
узві́нчанасць мн. узві́нчанасці |
Творны кім? чым? |
узві́нчанасцю мн. узві́нчанасцямі |
Месны у кім? у чым? |
узві́нчанасці мн. узві́нчанасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе чарка, там і сварка.
— Ты малака купіў?
— Не, не піў.
— Не разумею. Што ты не піў?
— Малакаку.
uzvinčanasć — беларуская лацінка
Слова узвінчанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік узвінчанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове узвінчванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› узві́жанскі (10)
(13) размя́кчанасць ‹
› узвінці́цца (10)
(12) вы́танчанасць ‹
› узвінці́ць (9)
(13) разві́нчанасць ‹
› узві́нчаны (9)
(14) недако́нчанасць ‹
› узві́нчаны (9)
(12) зако́нчанасць ‹
› узві́нчаны (9)
(14) незако́нчанасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.