ў
і
флюксме́тр — назоўнік флюктуі́раваць — дзеяслоў
канцэпт

флюктуацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова флюктуацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
флюктуа́цыя

мн. 
Родны
каго? чаго?
флюктуа́цыі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
флюктуа́цыі

мн. 
Вінавальны
каго? што?
флюктуа́цыю

мн. 
Творны
кім? чым?
флюктуа́цыяй, флюктуа́цыяю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
флюктуа́цыі

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

усхадзіўся (раздурэўся) як свіння на дождж

залішне, празмерна (разгуляцца, разысціся, развесяліцца і да т. п.), звычайна ў дачыненні да дзяцей

— Вы таксама прыйшлі адпачынак прасіць?
— Так.
— Пярдак.

з кнігі «Майстэрства быць кіраўніком»

fliuktuacyja — беларуская лацінка

Слова флюктуацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік флюктуацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове флюс + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


флюіда́льны (10)

(8) сітуа́цыя

флюі́дны (7)

(10) пунктуа́цыя

флюксме́тр (9)

(10) флуктуа́цыя

флюктуі́раваць (13)

(11) акцэнтуа́цыя

флюктуі́руючы (12)

(15) пераакцэнтуа́цыя

флюктуі́руючы (12)

(5) фа́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паціху