назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова чуфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
чуфа́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
чуфы́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
чуфе́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
чуфу́ мн. — |
Творны кім? чым? |
чуфо́й, чуфо́ю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
чуфе́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад
Сучасных дзяцей ставяць у куток, у якім найгорш ловіць Wi-Fi.
čufa — беларуская лацінка
Слова чуфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік чуфа — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове чуфканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› чу́тны (5)
(5) мо́рфа ‹
› чу́ты (4)
(3) Уфа́ ‹
› чу́ты (4)
(4) гу́фа ‹
› чу́фканне (8)
(5) а́льфа ‹
› чу́фкаць (7)
(3) э́фа ‹
› чуфы́канне (9)
(5) Юзэ́фа ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.