ў
і
чу́ты — дзеепрыметнік чу́фканне — назоўнік
канцэпт

чуфа

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова чуфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
чуфа́

мн. 
Родны
каго? чаго?
чуфы́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
чуфе́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
чуфу́

мн. 
Творны
кім? чым?
чуфо́й, чуфо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
чуфе́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад


Сучасных дзяцей ставяць у куток, у якім найгорш ловіць Wi-Fi.


čufa — беларуская лацінка

Слова чуфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чуфа — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чуфканне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чу́тны (5)

(5) мо́рфа

чу́ты (4)

(3) Уфа́

чу́ты (4)

(4) гу́фа

чу́фканне (8)

(5) а́льфа

чу́фкаць (7)

(3) э́фа

чуфы́канне (9)

(5) Юзэ́фа


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

у сваёй кватэры