назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова морфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мо́рфа мн. мо́рфы |
Родны каго? чаго? |
мо́рфы мн. мо́рфаў |
Давальны каму? чаму? |
мо́рфе мн. мо́рфам |
Вінавальны каго? што? |
мо́рфу мн. мо́рфы |
Творны кім? чым? |
мо́рфай, мо́рфаю мн. мо́рфамі |
Месны у кім? у чым? |
мо́рфе мн. мо́рфах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І пад белаю кашуляю бывае душа брудная.
Цікава, у якім годзе з'явіцца першая ў Мінску шыльдачка шаЎрма...
кава — кавярня, шава — шавярня?morfa — беларуская лацінка
Слова морфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік морфа — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове морфагенез + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мо́рсавы (7)
(4) а́рфа ‹
› мо́рула (6)
(4) а́рфа ‹
› мо́рф (4)
(5) Ма́рфа ‹
› морфагене́з (10)
(3) Уфа́ ‹
› морфагенеты́чна (14)
(4) гу́фа ‹
› морфагенеты́чны (14)
(4) чуфа́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.