назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова арфа
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
а́рфа мн. а́рфы |
Родны каго? чаго? |
а́рфы мн. а́рфаў |
Давальны каму? чаму? |
а́рфе мн. а́рфам |
Вінавальны каго? што? |
а́рфу мн. а́рфы |
Творны кім? чым? |
а́рфай, а́рфаю мн. а́рфамі |
Месны у кім? у чым? |
а́рфе мн. а́рфах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
увабра́ць — з'есці ўсё без разбору, без астатку
Варэнікаў украінскіх з вішнямі я зараз бы цэлае вядро ўвабраў... (Даніленка)— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.
arfa — беларуская лацінка
Слова арфа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік арфа — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове арфа + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› арудзяне́ць (10)
(14) аўтакатастро́фа ‹
› ару́жжа (6)
(14) авіякатастро́фа ‹
› арумунскі (9)
(5) ца́пфа ‹
› арфааналіз (10)
(5) Ма́рфа ‹
› арфааналізатар (14)
(5) мо́рфа ‹
› арфава́льшчык (12)
(3) Уфа́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
рэфармуй і атручвай 😎