назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова чырканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
чы́рканне мн. чы́рканні |
Родны каго? чаго? |
чы́ркання мн. чы́рканняў |
Давальны каму? чаму? |
чы́рканню мн. чы́рканням |
Вінавальны каго? што? |
чы́рканне мн. чы́рканні |
Творны кім? чым? |
чы́рканнем мн. чы́рканнямі |
Месны у кім? у чым? |
чы́рканні мн. чы́рканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.
— Мо піцу закажам?
— Мы ж худнеем. Давай пешкі па яе сходзім.
čyrkannie — беларуская лацінка
Слова чырканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік чырканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове чырлідары + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› чы́рк (4)
(10) датырка́нне ‹
› чы́рка (5)
(8) фы́рканне ‹
› чы́ркавіцкі (10)
(8) цы́рканне ‹
› чыркану́цца (10)
(8) вя́рканне ‹
› чыркану́ць (9)
(9) змярка́нне ‹
› чы́ркацца (8)
(11) прымярка́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
анягож, аняж — вядома (ж), а як жа, так // няўжо