ў
і
фы́нь — назоўнік фы́ркаць — дзеяслоў
канцэпт

фырканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фырканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 фы́рканне

мн.  фы́рканні
Родны
каго? чаго?		 фы́ркання

мн.  фы́рканняў
Давальны
каму? чаму?		 фы́рканню

мн.  фы́рканням
Вінавальны
каго? што?		 фы́рканне

мн.  фы́рканні
Творны
кім? чым?		 фы́рканнем

мн.  фы́рканнямі
Месны
у кім? у чым?		 фы́рканні

мн.  фы́рканнях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слова — вецер, а пісьмо — грунт.


900 тысяч гадоў таму 1280 чалавек здолелі прайсці праз «рыльца бутэлькі». З гэтай жменькі вырасла чалавецтва.

А вы не здолелі. NO FATE.

fyrkannie — беларуская лацінка

Слова фырканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фырканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фырчанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› фуфа́йка (7)

(8) мы́рканне ‹

› фуэтэ́ (5)

(8) ты́рканне ‹

› фы́нь (4)

(10) датырка́нне ‹

› фы́ркаць (7)

(8) цы́рканне ‹

› фы́ркнуць (8)

(8) чы́рканне ‹

› фы́рх (4)

(8) вя́рканне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

машына прадаецца