назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова вярканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
вя́рканне мн. вя́рканні |
Родны каго? чаго? |
вя́ркання мн. вя́рканняў |
Давальны каму? чаму? |
вя́рканню мн. вя́рканням |
Вінавальны каго? што? |
вя́рканне мн. вя́рканні |
Творны кім? чым? |
вя́рканнем мн. вя́рканнямі |
Месны у кім? у чым? |
вя́рканні мн. вя́рканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні качка, ні швачка — пра жанчыну, не здатную ні да якой справы
прыдумайце прымаўку пра такога ж мужчынуКалі мне кажуць «Назаўтра раніцай ты аб гэтым пашкадуеш» — я сплю да абеду.
viarkannie — беларуская лацінка
Слова вярканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік вярканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове вяровачка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› вярзе́нне (8)
(8) фы́рканне ‹
› вярзці́ (6)
(8) цы́рканне ‹
› вярзці́ся (8)
(8) чы́рканне ‹
› вя́ркаць (7)
(9) змярка́нне ‹
› вярку́дскі (9)
(11) прымярка́нне ‹
› вярне́йшы (8)
(8) ласканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
ТСБЛМ з'яўляецца рэрайтам ТСБМ?