ў
і
шку́рачка — назоўнік шкурле́пка — назоўнік
канцэпт

шкурка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шкурка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шку́рка

мн.  шку́ркі
Родны
каго? чаго?
шку́ркі

мн.  шку́рак
Давальны
каму? чаму?
шку́рцы

мн.  шку́ркам
Вінавальны
каго? што?
шку́рку

мн.  шку́ркі
Творны
кім? чым?
шку́ркай, шку́ркаю

мн.  шку́ркамі
Месны
у кім? у чым?
шку́рцы

мн.  шку́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бачыць карова, што на павеці салома.

пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць

Навукоўцы высветлілі, што ў пар імавернасць расстання вышэйшая, чым у адзінокіх людзей.


škurka — беларуская лацінка

Слова шкурка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шкурка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шкурлепка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шкураці́нка (10)

(9) праску́рка

шкура́ць (7)

(9) надску́рка

шку́рачка (8)

(9) про́скурка

шкурле́пка (9)

(8) прыку́рка

шку́рнік (7)

(5) му́рка

шку́рніца (8)

(7) кану́рка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пятка глядзіць