ў
і
шны́пар — назоўнік шны́паранне — назоўнік
канцэпт

шныпар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шныпар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шны́пар

мн.  шны́пары
Родны
каго? чаго?
шны́пара

мн.  шны́параў
Давальны
каму? чаму?
шны́пару

мн.  шны́парам
Вінавальны
каго? што?
шны́пар

мн.  шны́пары
Творны
кім? чым?
шны́парам

мн.  шны́парамі
Месны
у кім? у чым?
шны́пары

мн.  шны́парах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Была ў мяне сіла, як маці насіла.
Капейка і тая сціраецца.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

— Хоць бы раз паклікала мяне з сабой адпачыць.
— Я не адпачываю з жанатымі.
— Я ж твой муж.
— Ніякіх вы́няткаў!


šnypar — беларуская лацінка

Слова шныпар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шныпар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шныпаранне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шны́канне (8)

(4) шпа́р

шны́каць (7)

(6) не́шпар

шны́кнуць (8)

(5) вы́пар

шны́паранне (10)

(6) пры́пар

шны́парка (8)

(6) прыпа́р

шны́парнік (9)

(6) шлэ́пар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

эвалюцыя