назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шныпаранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
шны́паранне мн. шны́паранні |
| Родны каго? чаго? |
шны́парання мн. шны́паранняў |
| Давальны каму? чаму? |
шны́паранню мн. шны́паранням |
| Вінавальны каго? што? |
шны́паранне мн. шны́паранні |
| Творны кім? чым? |
шны́параннем мн. шны́параннямі |
| Месны у кім? у чым? |
шны́паранні мн. шны́параннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хоць парвуся, ды не скаруся.
— Правильно не тарты, а торты!
— Каб табе язык адсох.
šnyparannie — беларуская лацінка
Слова шныпаранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шныпаранне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шныпарка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шны́кнуць (8)
(12) вядзьма́ранне ‹
› шны́пар (6)
(8) шна́ранне ‹
› шны́пар (6)
(7) па́ранне ‹
› шны́парка (8)
(8) стара́нне ‹
› шны́парнік (9)
(9) гу́таранне ‹
› шны́парніца (10)
(10) вышчара́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.