назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова эпуліс
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
эпулі́с мн. эпулі́сы |
Родны каго? чаго? |
эпулі́су мн. эпулі́саў |
Давальны каму? чаму? |
эпулі́су мн. эпулі́сам |
Вінавальны каго? што? |
эпулі́с мн. эпулі́сы |
Творны кім? чым? |
эпулі́сам мн. эпулі́самі |
Месны у кім? у чым? |
эпулі́се мн. эпулі́сах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Баязліваму і страх здаецца.
— Я вас услышал.
— А ці зразумелі?
epulis — беларуская лацінка
Слова эпуліс (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік эпуліс — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове эпуніт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› э́псілан (7)
(10) метрапо́ліс ‹
› эпсіло́н (7)
(4) плі́с ‹
› эпсілон-амінакапронавы (22)
(4) Улі́с ‹
› эпуні́т (6)
(6) Тыфлі́с ‹
› эпю́р (4)
(8) амары́ліс ‹
› эпю́рны (6)
(8) амары́ліс ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.