ў
і
абручальнік — назоўнік абру́чны — прыметнік
канцэпт

абручкаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова абручкаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
абручкава́нне

мн.  абручкава́нні
Родны
каго? чаго?
абручкава́ння

мн.  абручкава́нняў
Давальны
каму? чаму?
абручкава́нню

мн.  абручкава́нням
Вінавальны
каго? што?
абручкава́нне

мн.  абручкава́нні
Творны
кім? чым?
абручкава́ннем

мн.  абручкава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
абручкава́нні

мн.  абручкава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кадук яго ведае — нічога невядома (пра каго‑, што‑н.)
кадук з ім = хай, няхай будзе так

халера з ёй / чорт з табой
ліха з вамі / пярун з імі

усё жыццё кажаш застанЕмся, а правільна застанЁмся


abručkavannie — беларуская лацінка

Слова абручкаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік абручкаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове абручык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


абру́сны (7)

(12) адпачкава́нне

абру́ч (5)

(10) рачкава́нне

абручальнік (11)

(10) сачкава́нне

абру́чны (7)

(10) тычкава́нне

абру́чык (7)

(11) вершкава́нне

абру́шаны (8)

(10) мышкава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прысмакі для коцікаў