у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Дзіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Дзі́на мн. Дзі́ны |
Родны каго? чаго? |
Дзі́ны мн. Дзі́н |
Давальны каму? чаму? |
Дзі́не мн. Дзі́нам |
Вінавальны каго? што? |
Дзі́ну мн. Дзі́н |
Творны кім? чым? |
Дзі́най, Дзі́наю мн. Дзі́намі |
Месны у кім? у чым? |
Дзі́не мн. Дзі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як анучаю па зубах — сказаць каму-н. што-н. непрыемнае
Я не храпу. Мне сняцца матацыклы.
Dzina — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Дзіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Дзісна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіку́ша (7)
(8) зара́зіна ‹
› дзілі́нканне (11)
(8) зара́зіна ‹
› дзілі́нкаць (10)
(8) абразі́на ‹
› дзі́нь (5)
(6) адзі́на ‹
› дзінь-дзінь (11)
(7) га́дзіна ‹
› дзі́ньканне (10)
(7) га́дзіна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.