STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова Добруш
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
До́бруш мн. До́брушы |
| Родны каго? чаго? |
До́бруша мн. До́брушаў |
| Давальны каму? чаму? |
До́брушу мн. До́брушам |
| Вінавальны каго? што? |
До́бруш мн. До́брушы |
| Творны кім? чым? |
До́брушам мн. До́брушамі |
| Месны у кім? у чым? |
До́брушу мн. До́брушах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як вол да карэ́ты — зусім не (прыйсціся да чаго-н.); пра таго, хто аказаўся недарэчным у нейкіх абставінах
Усе чакалі чорнага лебедзя, а прыляцеў рыжы.
Dobruš — беларуская лацінка
Слова Добруш (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік Добруш — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Дойль + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› добраўпарадко́ўвацца (19)
(4) глу́ш ‹
› добраўпарадко́ўваць (18)
(6) не́слуш ‹
› до́браўскі (9)
(3) ру́ш ‹
› до́брушскі (9)
(5) не́руш ‹
› до́бры (5)
(5) неруш ‹
› до́бры ве́чар (11)
(5) куру́ш ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
