у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова Люіс
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Лю́іс мн. Лю́ісы |
Родны каго? чаго? |
Лю́іса мн. Лю́ісаў |
Давальны каму? чаму? |
Лю́ісу мн. Лю́ісам |
Вінавальны каго? што? |
Лю́іса мн. Лю́ісаў |
Творны кім? чым? |
Лю́ісам мн. Лю́ісамі |
Месны у кім? у чым? |
Лю́ісе мн. Лю́ісах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.
— Тата, мне здаецца, ты любіш праграмаванне і сабак больш, чым мяне.
— Не гавары глупства, Таксапітон.
Liuis — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Люіс — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Люксембург + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лю́дчы (5)
(3) ці́с ‹
› людыко́ўскі (10)
(6) ага́ціс ‹
› люізі́т (6)
(11) макрацы́сціс ‹
› лю́к (3)
(7) аўсва́йс ‹
› лю́кавы (6)
(5) пра́йс ‹
› лю́канне (7)
(8) блейве́йс ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.