у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова Маруся
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
Мару́ся мн. Мару́сі |
Родны каго? чаго? |
Мару́сі мн. Мару́сь |
Давальны каму? чаму? |
Мару́сі мн. Мару́сям |
Вінавальны каго? што? |
Мару́сю мн. Мару́сь |
Творны кім? чым? |
Мару́сяй, Мару́сяю мн. Мару́сямі |
Месны у кім? у чым? |
Мару́сі мн. Мару́сях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
пусціць жабу ў ваду
‘сказаць абы-што, недарэчнасць’
— Ты не асілак, ты афэлак, — сказаў тата і паказаў, што дзверы адчыняюцца націсканнем на клямку.
Marusia — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік Маруся — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове Марфа + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мару́дства (9)
(7) дзяду́ся ‹
› мару́жыцца (9)
(6) маму́ся ‹
› мару́на (6)
(6) куму́ся ‹
› Ма́рфа (5)
(6) мату́ся ‹
› марфагра́фія (11)
(6) тату́ся ‹
› марфалагі́чна (12)
(4) мы́ся ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Брэнд Hvilina выглядаў бы лепш пад назвай Filina.