Марцінкевіч

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова Марцінкевіч
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	Марцінке́віч мн. Марцінке́вічы
Родны каго? чаго?	Марцінке́віча мн. Марцінке́вічаў
Давальны каму? чаму?	Марцінке́вічу мн. Марцінке́вічам
Вінавальны каго? што?	Марцінке́віча мн. Марцінке́вічаў
Творны кім? чым?	Марцінке́вічам мн. Марцінке́вічамі
Месны у кім? у чым?	Марцінке́вічу мн. Марцінке́вічах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што было, даўно на мора сплыло.

Купіла сасіскі, якія гатуюцца ў мікрахвалеўцы 1 хвіліну. Муж паклаў 6 штук і паставіў на 6 хвілін (для кожнай па адной хвіліне). Мужу 39 гадоў. Я стамілася ад яго.

Marcinkievič — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА