ў
і
брэшту́к — назоўнік бу́ба — назоўнік
канцэпт

буба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова буба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 бу́ба

мн.  бу́бы
Родны
каго? чаго?		 бу́бы

мн.  бу́б
Давальны
каму? чаму?		 бу́бе

мн.  бу́бам
Вінавальны
каго? што?		 бу́бу

мн.  бу́б
Творны
кім? чым?		 бу́бай, бу́баю

мн.  бу́бамі
Месны
у кім? у чым?		 бу́бе

мн.  бу́бах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Памалу едучы, далей будзеш.

ад таго месца, куды едзеш

картка для аплаты — прыкладушка

падслухана ў краме

buba — беларуская лацінка

Слова буба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік буба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове буба + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› брэцё́рскі (9)

(5) гу́рба ‹

› брэ́ш (4)

(5) журба́ ‹

› брэшту́к (7)

(5) вярба́ ‹

› бу́бал (5)

(4) гу́ба ‹

› бубаце́ць (8)

(4) губа́ ‹

› бу́бачка (7)

(6) загу́ба ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чароўная страва