ў
і
бу́ба — назоўнік бу́бал — назоўнік
канцэпт

буба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова буба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
бу́ба

мн.  бу́бы
Родны
каго? чаго?
бу́бы

мн.  бу́б
Давальны
каму? чаму?
бу́бе

мн.  бу́бам
Вінавальны
каго? што?
бу́бу

мн.  бу́бы
Творны
кім? чым?
бу́бай, бу́баю

мн.  бу́бамі
Месны
у кім? у чым?
бу́бе

мн.  бу́бах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слязьмі рады не дасі.
Журба бядзе не помач.


Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?


buba — беларуская лацінка

Слова буба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік буба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове бубал + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


брэцё́рскі (9)

(5) гу́рба

брэ́ш (4)

(5) журба́

брэшту́к (7)

(5) вярба́

бу́бал (5)

(4) гу́ба

бубаце́ць (8)

(4) губа́

бу́бачка (7)

(6) загу́ба


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

макарона не варыцца

у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)