ў
і
дзіва́чыцца — дзеяслоў дзіве́нне — назоўнік
канцэпт

дзівачыць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў дзівачыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
дзіва́чыць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  дзіва́чу
мы  дзіва́чым

ты  дзіва́чыш
вы  дзіва́чыце

ён, яна, яно  дзіва́чыць
яны  дзіва́чаць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  дзіва́чыла
м.  дзіва́чыў
н.  дзіва́чыла

мн.  дзіва́чылі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  дзіва́ч
вы  дзіва́чце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
дзіва́чачы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе двое сварацца, там трэці карыстае.


Як выбраць прафесію для душы, калі душы не існуе́?


dzivačyć — беларуская лацінка

Слова дзівачыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове дзівіцца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзіва́чны (8)

(11) акульба́чыць

дзівачы́нка (10)

(11) скульба́чыць

дзіва́чыцца (10)

(13) раскульба́чыць

дзіве́нне (8)

(11) надзіва́чыць

дзівільны (9)

(11) падзіва́чыць

дзі́вінскі (9)

(6) га́чыць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

красці мемы