назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дамоўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дамо́ўніца мн. дамо́ўніцы |
Родны каго? чаго? |
дамо́ўніцы мн. дамо́ўніц |
Давальны каму? чаму? |
дамо́ўніцы мн. дамо́ўніцам |
Вінавальны каго? што? |
дамо́ўніцу мн. дамо́ўніц |
Творны кім? чым? |
дамо́ўніцай, дамо́ўніцаю мн. дамо́ўніцамі |
Месны у кім? у чым? |
дамо́ўніцы мн. дамо́ўніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
damoŭnica — беларуская лацінка
Слова дамоўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дамоўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дамочванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дамо́ўна (7)
(8) пло́ўніца ‹
› дамо́ўнасць (10)
(7) мо́ўніца ‹
› дамо́ўнік (8)
(7) мо́ўніца ‹
› дамо́ўны (7)
(9) замо́ўніца ‹
› дамо́чаны (8)
(10) зламо́ўніца ‹
› дамо́чаны (8)
(9) намо́ўніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
спытай (запытай) яго / спытайся (запытайся) у яго