STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзівоцце
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзіво́цце мн. дзіво́цці |
| Родны каго? чаго? |
дзіво́цця мн. дзіво́ццяў |
| Давальны каму? чаму? |
дзіво́ццю мн. дзіво́ццям |
| Вінавальны каго? што? |
дзіво́цце мн. дзіво́цці |
| Творны кім? чым? |
дзіво́ццем мн. дзіво́ццямі |
| Месны у кім? у чым? |
дзіво́цці мн. дзіво́ццях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.
— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
dzivoccie — беларуская лацінка
Слова дзівоцце (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзівоцце — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзігер + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіво́тны (8)
(10) безрабо́цце ‹
› дзіво́ты (7)
(7) хабо́цце ‹
› дзіво́цтва (9)
(9) нелюбо́цце ‹
› дзігер (6)
(7) сіво́цце ‹
› дзі́да (5)
(7) жыво́цце ‹
› дзідава́ты (9)
(9) дажыво́цце ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
