назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дубровачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дубро́вачка мн. дубро́вачкі |
Родны каго? чаго? |
дубро́вачкі мн. дубро́вачак |
Давальны каму? чаму? |
дубро́вачцы мн. дубро́вачкам |
Вінавальны каго? што? |
дубро́вачку мн. дубро́вачкі |
Творны кім? чым? |
дубро́вачкай, дубро́вачкаю мн. дубро́вачкамі |
Месны у кім? у чым? |
дубро́вачцы мн. дубро́вачках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Ці лічыцца чалавек беларускамоўным, калі на порнхабе шукае па-расейску?
dubrovačka — беларуская лацінка
Слова дубровачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дубровачка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дуброўе + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дубра́ва (7)
(12) абстано́вачка ‹
› ду́браўскі (9)
(9) абно́вачка ‹
› дубро́ва (7)
(9) цыно́вачка ‹
› дубро́венскі (11)
(10) зубро́вачка ‹
› дубро́ўе (7)
(10) сябро́вачка ‹
› дубро́ўка (8)
(15) камандзіро́вачка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.