ў
і
дубро́ва — назоўнік дубро́венскі — прыметнік
канцэпт

дубровачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дубровачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дубро́вачка

мн.  дубро́вачкі
Родны
каго? чаго?
дубро́вачкі

мн.  дубро́вачак
Давальны
каму? чаму?
дубро́вачцы

мн.  дубро́вачкам
Вінавальны
каго? што?
дубро́вачку

мн.  дубро́вачкі
Творны
кім? чым?
дубро́вачкай, дубро́вачкаю

мн.  дубро́вачкамі
Месны
у кім? у чым?
дубро́вачцы

мн.  дубро́вачках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.


Ці лічыцца чалавек беларускамоўным, калі на порнхабе шукае па-расейску?


dubrovačka — беларуская лацінка

Слова дубровачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дубровачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дуброўе + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дубра́ва (7)

(12) абстано́вачка

ду́браўскі (9)

(9) абно́вачка

дубро́ва (7)

(9) цыно́вачка

дубро́венскі (11)

(10) зубро́вачка

дубро́ўе (7)

(10) сябро́вачка

дубро́ўка (8)

(15) камандзіро́вачка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нашто плюшавы мішка