назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дупа
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ду́па мн. ду́пы |
| Родны каго? чаго? |
ду́пы мн. ду́п |
| Давальны каму? чаму? |
ду́пе мн. ду́пам |
| Вінавальны каго? што? |
ду́пу мн. ду́пы |
| Творны кім? чым? |
ду́пай, ду́паю мн. ду́памі |
| Месны у кім? у чым? |
ду́пе мн. ду́пах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Горкая праца, ды хлеб ад яе салодкі.
Часам я проста хачу, каб хтосьці мяне абняў і сказаў: «Я ведаю, цяжка. Але ўсё будзе добра. Вось табе шакаладка і 6 мільёнаў долараў».
dupa — беларуская лацінка
Слова дупа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дупа — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дупёлка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› Дункан (6)
(5) вы́спа ‹
› ду́нуць (6)
(8) паўвы́спа ‹
› дуо́льны (7)
(7) пярэ́спа ‹
› Дупанаў (7)
(4) зу́па ‹
› ду́пель (6)
(4) ку́па ‹
› ду́пельца (8)
(5) ску́па ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.