назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыстых
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ды́стых мн. ды́стыхі |
Родны каго? чаго? |
ды́стыха мн. ды́стыхаў |
Давальны каму? чаму? |
ды́стыху мн. ды́стыхам |
Вінавальны каго? што? |
ды́стых мн. ды́стыхі |
Творны кім? чым? |
ды́стыхам мн. ды́стыхамі |
Месны у кім? у чым? |
ды́стыху мн. ды́стыхах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бацька і маці ад Бога ў хаце, хто іх зневажае, дабра не знае.
Айцішнікі ёлку не ставяць, а пераўсталёўваюць.
dystych — беларуская лацінка
Слова дыстых (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыстых — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дысульфан + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыстымі́я (8)
(7) тры́птых ‹
› дыстынкты́ўны (12)
(11) кінатрыптых ‹
› дысты́нкцыя (10)
(8) мезасты́х ‹
› дысульфа́н (9)
(7) тры́стых ‹
› дысульфармі́н (12)
(6) баўты́х ‹
› дысульфі́д (9)
(4) шты́х ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.