закамара

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова закамара
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	закама́ра мн. закама́ры
Родны каго? чаго?	закама́ры мн. закама́р
Давальны каму? чаму?	закама́ры мн. закама́рам
Вінавальны каго? што?	закама́ру мн. закама́ры
Творны кім? чым?	закама́рай, закама́раю мн. закама́рамі
Месны у кім? у чым?	закама́ры мн. закама́рах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

Конкурсы на вяселлях былі б цікавейшыя і жвавейшыя, калі б пераможцы мелі права першай ночы.

І каб пераможца выбіраў: жонку, мужа ці абаіх адразу.

zakamara — беларуская лацінка

Слова закамара (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: