ў
і
замі́н — назоўнік замінава́ны — прыметнік
канцэпт

заміна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова заміна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
замі́на

мн.  замі́ны
Родны
каго? чаго?
замі́ны

мн.  замі́н
Давальны
каму? чаму?
замі́не

мн.  замі́нам
Вінавальны
каго? што?
замі́ну

мн.  замі́ны
Творны
кім? чым?
замі́най, замі́наю

мн.  замі́намі
Месны
у кім? у чым?
замі́не

мн.  замі́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кадук яго ведае — нічога невядома (пра каго‑, што‑н.)
кадук з ім = хай, няхай будзе так

халера з ёй / чорт з табой
ліха з вамі / пярун з імі

Вы чамусьці пішаце жывём/пачнём праз е.
Штраф 100 талераў ад моўнай паліцыі.

не адмоўнай, а ад моўнай

zamina — беларуская лацінка

Слова заміна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік заміна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове замінанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


заміля́цца (9)

(4) мі́на

заміля́ць (8)

(6) дамі́на

замі́н (5)

(6) дамі́на

замінава́ны (10)

(10) бальзамі́на

замінава́ны (10)

(6) ламі́на

замінавацца (11)

(6) ра́міна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кот і абутак

Месны склон: у малаку / у малацэ ???