STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зімоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зімо́ўнік мн. зімо́ўнікі |
| Родны каго? чаго? |
зімо́ўніка мн. зімо́ўнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
зімо́ўніку мн. зімо́ўнікам |
| Вінавальны каго? што? |
зімо́ўнік мн. зімо́ўнікі |
| Творны кім? чым? |
зімо́ўнікам мн. зімо́ўнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
зімо́ўніку мн. зімо́ўніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Калі мне кажуць «Назаўтра раніцай ты аб гэтым пашкадуеш» — я сплю да абеду.
zimoŭnik — беларуская лацінка
Слова зімоўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зімоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зімоўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зімо́й (5)
(7) змо́ўнік ‹
› зімо́ўе (6)
(9) размо́ўнік ‹
› зімо́ўка (7)
(11) суразмо́ўнік ‹
› зімо́ўшчык (9)
(8) сумо́ўнік ‹
› зімо́ўшчыца (10)
(10) двухмо́ўнік ‹
› Зінаі́да (7)
(9) ільмо́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
