ў
і
кара́ннік — назоўнік каранні́к — назоўнік
канцэпт

караннік

гэта
— конь

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова караннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
каранні́к

мн.  караннікі́
Родны
каго? чаго?
каранніка́

мн.  каранніко́ў
Давальны
каму? чаму?
каранніку́

мн.  каранніка́м
Вінавальны
каго? што?
каранніка́

мн.  каранніко́ў
Творны
кім? чым?
каранніко́м

мн.  каранніка́мі
Месны
у кім? у чым?
каранніку́

мн.  каранніка́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У добрай сям'і ніхто не лішні.


You are not too old to change your mind, make new friends, learn something new, travel to a new place and fall in love again.

па-беларуску гэта гучыць яшчэ прыгажэй

karannik — беларуская лацінка

Слова караннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік караннік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове караннік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карані́цца (9)

(10) калупа́ннік

карані́чны (9)

(8) ля́паннік

кара́нне (7)

(9) абара́ннік

карано́ваны (10)

(9) стара́ннік

карано́ваны (10)

(8) абра́ннік

карано́ваны (10)

(9) выбра́ннік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

білет і праязны