квіткарка

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова квіткарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	квіткарка мн. квіткаркі
Родны каго? чаго?	квіткаркі мн. квіткарак
Давальны каму? чаму?	квіткарцы мн. квіткаркам
Вінавальны каго? што?	квіткарку мн. квіткарак
Творны кім? чым?	квіткаркай, квіткаркаю мн. квіткаркамі
Месны у кім? у чым?	квіткарцы мн. квіткарках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць

— Знаёмец хоча прыехаць, адпачыць, па гарах пакатацца. Гэта лепш калі рабіць? Летам? Зімой?
— Глядзі. Калі ён хоча зімой, то зімой. Калі летам, то летам.

kvitkarka — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА