назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кубрык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ку́брык мн. ку́брыкі |
Родны каго? чаго? |
ку́брыка мн. ку́брыкаў |
Давальны каму? чаму? |
ку́брыку мн. ку́брыкам |
Вінавальны каго? што? |
ку́брык мн. ку́брыкі |
Творны кім? чым? |
ку́брыкам мн. ку́брыкамі |
Месны у кім? у чым? |
ку́брыку мн. ку́брыках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ані вохнуць, ані рохнуць
сэнс не ведаем, але гучыць прыгожа— Гэта твой былы хлопец?
— Ага.
— А што ў другім пакеце?
kubryk — беларуская лацінка
Слова кубрык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кубрык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кубрэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кубрава́ны (9)
(6) і́мбрык ‹
› кубрава́ны (9)
(6) ю́мбрык ‹
› кубрава́ць (9)
(6) бо́брык ‹
› кубры́ць (7)
(6) вы́брык ‹
› кубрэ́нне (8)
(10) сухарэ́брык ‹
› кубуемы (7)
(6) цэ́брык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.