ў
і
ло́кцік — назоўнік ло́кшынавы — прыметнік
канцэпт

локшына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова локшына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ло́кшына

мн.  ло́кшыны
Родны
каго? чаго?
ло́кшыны

мн.  ло́кшын
Давальны
каму? чаму?
ло́кшыне

мн.  ло́кшынам
Вінавальны
каго? што?
ло́кшыну

мн.  ло́кшыны
Творны
кім? чым?
ло́кшынай, ло́кшынаю

мн.  ло́кшынамі
Месны
у кім? у чым?
ло́кшыне

мн.  ло́кшынах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хай будзе люб твой шлюб і каб да смерці без браку.


Людзі, якія кажуць «у жыцці трэба паспрабаваць усё», у выніку спрабуюць толькі ўсё самае дрэннае.


lokšyna — беларуская лацінка

Слова локшына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік локшына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лом + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ло́кус (5)

(7) але́шына

ло́кцевы (7)

(7) пле́шына

ло́кцік (6)

(10) старэ́йшына

ло́кшынавы (9)

(6) імшы́на

ло́м (3)

(9) чаро́мшына

ло́м (3)

(9) чарэ́мшына


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

локшына