лубініна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лубініна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	лубі́ніна мн. лубі́ніны
Родны каго? чаго?	лубі́ніны мн. лубі́нін
Давальны каму? чаму?	лубі́ніне мн. лубі́нінам
Вінавальны каго? што?	лубі́ніну мн. лубі́ніны
Творны кім? чым?	лубі́нінай, лубі́нінаю мн. лубі́нінамі
Месны у кім? у чым?	лубі́ніне мн. лубі́нінах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Умей сказаць — умей змаўчаць.

Такое ўражанне, што 80 % беларускіх прыказак — пра беды, бядоту, галечу, галоту, нястачы, нядолю, слёзы, енк, адчай, пакуты, мукі, мучэнні, гора, гараванне, боль, смутак, няшчасце, гаротны лёс.

У капца́ няма канца.

lubinina — беларуская лацінка

Слова лубініна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: