ў
і
плята́ць — дзеяслоў плятка́ранне — назоўнік
канцэпт

пляткар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пляткар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 плятка́р

мн.  плеткары́
Родны
каго? чаго?		 плеткара́

мн.  плеткаро́ў
Давальны
каму? чаму?		 плеткару́

мн.  плеткара́м
Вінавальны
каго? што?		 плеткара́

мн.  плеткаро́ў
Творны
кім? чым?		 плеткаро́м

мн.  плеткара́мі
Месны
у кім? у чым?		 плеткару́

мн.  плеткара́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.

Хіба літаратурна замест ТОЕ казаць ТО?
Ці можна замест «якраз тое, што трэба» казаць «са́ма то»?

Мілы браце!
У чужой хаце
Не нажыць табе багацця.

Якуб Колас пра айцішнікаў, што пайшлі ў прочкі

pliatkar — беларуская лацінка

Слова пляткар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пляткар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пляткаранне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› плясця́нка (9)

(5) О́скар ‹

› пля́сь (5)

(7) квіткар ‹

› плята́ць (7)

(7) дзятка́р ‹

› плятка́ранне (11)

(6) брука́р ‹

› плятка́рка (9)

(6) друка́р ‹

› плятка́рскі (10)

(11) кнігадрука́р ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы фоткаецца