ў
і
самабы́тна — прыслоўе самабы́тнік — назоўнік
канцэпт

самабытнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова самабытнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самабы́тнасць

мн.  самабы́тнасці
Родны
каго? чаго?
самабы́тнасці

мн.  самабы́тнасцяў, самабы́тнасцей
Давальны
каму? чаму?
самабы́тнасці

мн.  самабы́тнасцям
Вінавальны
каго? што?
самабы́тнасць

мн.  самабы́тнасці
Творны
кім? чым?
самабы́тнасцю

мн.  самабы́тнасцямі
Месны
у кім? у чым?
самабы́тнасці

мн.  самабы́тнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


Пасіўны лексікон людзей з сярэдняй адукацыяй — 75 тыс. слоў, пасля ВНУ — 81 тыс. слоў, кандыдаты і дактары навук ведаюць 86 тыс. слоў. Актыўны лексікон — тысяч 5.

Старнік ведае 250 тысяч ;)

samabytnasć — беларуская лацінка

Слова самабытнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самабытнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самабытнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самабра́нка (10)

(8) бы́тнасць

самабра́ны (9)

(10) забы́тнасць

самабы́тна (9)

(12) незабы́тнасць

самабы́тнік (10)

(13) першабы́тнасць

самабы́тны (9)

(11) нязбы́тнасць

самабяспло́днасць (16)

(13) старажы́тнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кніжку дачытала