назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова турчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
турча́нне мн. турча́нні |
Родны каго? чаго? |
турча́ння мн. турча́нняў |
Давальны каму? чаму? |
турча́нню мн. турча́нням |
Вінавальны каго? што? |
турча́нне мн. турча́нні |
Творны кім? чым? |
турча́ннем мн. турча́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
турча́нні мн. турча́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не сілаю, то розумам.
пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаўМужык лячыўся ад заафіліі, але ўсе яго намаганні пайшлі кату пад хвост.
turčannie — беларуская лацінка
Слова турчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік турчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове турчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› Ту́рцыя (6)
(8) вурча́нне ‹
› турцэ́нтр (8)
(8) гурча́нне ‹
› турча́нка (8)
(8) журча́нне ‹
› турча́ць (7)
(8) цурча́нне ‹
› ту́рчык (6)
(8) гырча́нне ‹
› турчэ́ць (7)
(8) фырча́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.