назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шавяленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шавяле́нне мн. шавяле́нні |
Родны каго? чаго? |
шавяле́ння мн. шавяле́нняў |
Давальны каму? чаму? |
шавяле́нню мн. шавяле́нням |
Вінавальны каго? што? |
шавяле́нне мн. шавяле́нні |
Творны кім? чым? |
шавяле́ннем мн. шавяле́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
шавяле́нні мн. шавяле́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як вол да карэ́ты — зусім не (прыйсціся да чаго-н.); пра таго, хто аказаўся недарэчным у нейкіх абставінах
— А калі вы пачалі працаваць у гэтай кампаніі?
— Калі мне прыгразілі звальненнем.
šavialiennie — беларуская лацінка
Слова шавяленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шавяленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шавялюра + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шавіністы́чны (12)
(8) збяле́нне ‹
› шавіні́сцка-мілітары́сцкі (23)
(7) вяле́нне ‹
› шавіні́сцкі (10)
(7) вя́ленне ‹
› шавялі́цца (9)
(8) цвяле́нне ‹
› шавялі́ць (8)
(7) зяле́нне ‹
› шавяльну́цца (11)
(8) азяле́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.