назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шпунтубель
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шпунту́бель мн. шпунту́белі |
Родны каго? чаго? |
шпунту́беля мн. шпунту́беляў |
Давальны каму? чаму? |
шпунту́белю мн. шпунту́белям |
Вінавальны каго? што? |
шпунту́бель мн. шпунту́белі |
Творны кім? чым? |
шпунту́белем мн. шпунту́белямі |
Месны у кім? у чым? |
шпунту́белі мн. шпунту́белях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Язык ходзіць, як мянташка па касе.
пра балбатлівага чалавека— Вы добра парашуты складваеце?
— Яшчэ ніхто не скардзіўся.
špuntubieĺ — беларуская лацінка
Слова шпунтубель (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шпунтубель — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шпунцік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шпунто́ўнік (10)
(6) рубе́ль ‹
› шпунто́ўшчык (11)
(7) Врубель ‹
› шпунто́ўшчыца (12)
(9) паўрубе́ль ‹
› шпу́нцік (7)
(10) шліхту́бель ‹
› шпу́р (4)
(9) шарху́бель ‹
› шпуравы́ (7)
(6) гэ́бель ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.