ў
і
шпунто́ўшчыца — назоўнік шпу́нцік — назоўнік
канцэпт

шпунтубель

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шпунтубель
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шпунту́бель

мн.  шпунту́белі
Родны
каго? чаго?
шпунту́беля

мн.  шпунту́беляў
Давальны
каму? чаму?
шпунту́белю

мн.  шпунту́белям
Вінавальны
каго? што?
шпунту́бель

мн.  шпунту́белі
Творны
кім? чым?
шпунту́белем

мн.  шпунту́белямі
Месны
у кім? у чым?
шпунту́белі

мн.  шпунту́белях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Язык ходзіць, як мянташка па касе.

пра балбатлівага чалавека

— Вы добра парашуты складваеце?
— Яшчэ ніхто не скардзіўся.


špuntubieĺ — беларуская лацінка

Слова шпунтубель (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шпунтубель — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шпунцік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шпунто́ўнік (10)

(6) рубе́ль

шпунто́ўшчык (11)

(7) Врубель

шпунто́ўшчыца (12)

(9) паўрубе́ль

шпу́нцік (7)

(10) шліхту́бель

шпу́р (4)

(9) шарху́бель

шпуравы́ (7)

(6) гэ́бель


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нашто плюшавы мішка