ў
і
шуро́вачны — прыметнік шуро́ўка — назоўнік
канцэпт

шуроўка

гэта
— дзеянне

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шуроўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шуро́ўка

мн. 
Родны
каго? чаго?
шуро́ўкі

мн. 
Давальны
каму? чаму?
шуро́ўцы

мн. 
Вінавальны
каго? што?
шуро́ўку

мн. 
Творны
кім? чым?
шуро́ўкай, шуро́ўкаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
шуро́ўцы

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У каго веды, у таго і сіла.


Калі ў цябе кітайскі аўтамабіль, ты можаш купляць арыгінальныя запчасткі.


šuroŭka — беларуская лацінка

Слова шуроўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шуроўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шуроўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шу́ргаць (7)

(8) шнуро́ўка

шу́рка (5)

(12) перашнуро́ўка

шуро́вачны (9)

(11) расшнуро́ўка

шурпава́тасць (12)

(10) брашуро́ўка

шурпава́ты (9)

(13) разбрашуро́ўка

шурпа́сты (8)

(8) шыфро́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пячэнне з прадказаннем