Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

шчарбіна, -ы, жаночы род
1. Шчыліна, дзірка на месцы зуба. Даўно на месцы шчарбіны вырас новы зуб, але мянушка Крывы Зуб так і засталася за Венькам... ← Георгій Шыловіч.
2. Зазубрына, выбоіна, выемка і пад. у выглядзе невялікай ямкі. Вуліцы былі вышчарбленыя і, здавалася, яшчэ адчувалі боль ад тых шчарбін. ← Раман Сабаленка. / у пераноснае значэнне ужыв. Прагаліна раптам павузела, а ніжэй, паміж стваламі таполяў, ператварылася ў нейкую незвычайную шчарбіну. ← Аляксей Кулакоўскі.

❌

шчарбіна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шчарбіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	шчарбі́на мн. шчарбі́ны
Родны каго? чаго?	шчарбі́ны мн. шчарбі́н
Давальны каму? чаму?	шчарбі́не мн. шчарбі́нам
Вінавальны каго? што?	шчарбі́ну мн. шчарбі́ны
Творны кім? чым?	шчарбі́най, шчарбі́наю мн. шчарбі́намі
Месны у кім? у чым?	шчарбі́не мн. шчарбі́нах
Клічная форма	— мн. —

Слова шчарбіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік шчарбіна — у родным, давальным, творным і месным склоне

шчарбіна

Навігатар

Мемчыкі