Мікіта

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
уласны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова Мікіта
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	Мікі́та мн. Мікі́ты
Родны каго? чаго?	Мікі́ты мн. Мікі́таў
Давальны каму? чаму?	Мікі́ту мн. Мікі́там
Вінавальны каго? што?	Мікі́ту мн. Мікі́таў
Творны кім? чым?	Мікі́там мн. Мікі́тамі
Месны у кім? у чым?	Мікі́це мн. Мікі́тах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.

пока (прыслоўе) — мы пакуль што не будзем вас штрафаваць

пока (злучнік) — ківайце галавою, пакуль моўная паліцыя ў добрым гуморы

пока! (да сустрэчы, пры расставанні) — бывай! бывайце!

Mikita — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА