ў
і
Шчо́рс — назоўнік шчо́тачка — назоўнік
канцэпт

Шчорс

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
уласны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова Шчорс
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
Шчо́рс

мн.  Шчо́рсы
Родны
каго? чаго?
Шчо́рса

мн.  Шчо́рсаў
Давальны
каму? чаму?
Шчо́рсу

мн.  Шчо́рсам
Вінавальны
каго? што?
Шчо́рс

мн.  Шчо́рсы
Творны
кім? чым?
Шчо́рсам

мн.  Шчо́рсамі
Месны
у кім? у чым?
Шчо́рсе

мн.  Шчо́рсах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

язык гладка ходзіць (у каго, чый) — хто-н. умее свабодна, лёгка і прыгожа гаварыць


весь мир: депрессия
беларусы: роспач, маркота, клопат, журба, туга, смутак, нядоля, жалоба, скруха, збянтэжанасць, сум


Ščors — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік Шчорс — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове Шчоткін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шчо́лачны (8)

(10) кантрафо́рс

шчо́мысліцкі (11)

(7) парфо́рс

шчо́паць (7)

(9) контрфо́рс

шчо́тачка (8)

(7) рамбу́рс

шчо́тачнік (9)

(4) ку́рс

шчо́тачны (8)

(4) ку́рс


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Джон Конар назірае